Weer twee weken verder.

Het is al weer twee weken geleden dat ik terug ben van mijn verrassingsbezoek aan het thuisfront.
Op maandag ben ik weer naar huis gegaan. Dat bleek een race tegen de klok te worden.
Omdat ik de avondvlucht naar Londen gekozen had van 21.50 uur, had ik maar beperkte keus in mijn reis naar Basingstoke nadat ik geland was. Dit wist ik al van tevoren en ik had met een aantal scenario’s rekening gehouden.
Vooraf had ik al een bus geboekt van Victoria Coach Station in Londen naar Basingstoke, maar de laatste bus zou om 23.30 uur gaan en dan zou ik om 01.30 uur thuis zijn. Dan moest echter wel alles meezitten. Anders zou ik naar Waterloo Station moeten om daar de trein naar Basingstoke te nemen maar dan zou het nog later worden eer ik thuis was en ik moest de volgende dag weer vroeg op om te gaan werken.

We waren mooi op tijd geland om 21.50 uur Engelse tijd. En ik moest de trein van 22.05 uur naar Londen halen wilde ik mijn bus nog kunnen halen, maar het ging al mis in het vliegtuig met uitstappen. We moesten op een man wachten die omgeroepen werd om zich te melden bij het vluchtpersoneel. Dat duurde al 10 minuten en ik zag de bui al hangen.
Nadat we uit mochten stappen ben ik als een speer naar de paspoortcontrole gegaan. Daar was mijn volgende struikelblok. Mijn elektronische paspoortcontrolepoortje (mooi woord voor Galgje) weigerde en dus kostte mij dat ook weer extra tijd.
Dat betekende dat ik de trein van 22.05 dus niet ging halen en ik maar net op tijd was voor de trein van 22.15 uur.
Ik had van tevoren berekend hoe laat ik ongeveer op elk tussenliggend station zou moeten zijn om mijn bus te kunnen halen. Mijn eerste overstapplaats zou Tottenham Hale zijn en wonder boven wonder arriveerde de trein daar op de tijd die op mijn schema stond. Ik kreeg weer wat moed en ben doorgegaan met plan A (ik had ook nog een plan B en C, voor het geval dat).
Volgens plan A zou ik dan vervolgens naar Victoria Station moeten en van daaruit naar Victoria Coach Station moeten lopen. Als ik echter niet op tijd op Victoria Station zou arriveren dan zou ik de bus al niet meer kunnen halen. Dus dan zou plan B in werking gesteld moeten worden. En dat was een station eerder uitstappen en meteen naar Waterloo Station gaan voor de trein. Jammer van het buskaartje maar in ieder geval een trein eerder en dus eerder thuis.
In de metro van Tottenham Hale naar Victoria Station leek het er naar uit te zien dat het allemaal net zou gaan lukken, dus ik heb de gok gewaagd om plan A verder uit te voeren.
Met mijn koffer hobbelend achter me aan ben ik als een gek naar Vicoria Coach Station gerend en heb de bus nog net kunnen halen. Vervolgens zit je dan zo vol adrenaline dat ik die nacht niet zo geweldig heb geslapen, maar ach, het was het weekend meer dan waard!

Het weekend daarna hadden we al gepland dat Ton naar Basingstoke zou komen. We hadden met vrienden afgesproken om hun in Londen te treffen en de zaterdag en zondag met hun door te brengen. Het was voor hun de eerste keer in Londen en voor ons ook weer een kans om de high-lights van Londen te zien. Zaterdag was helaas regenachtig en winderig, maar desondanks toch weer veel van Londen gezien: Buckingham Palace, de Horse Guards, het British Museum, Covent Garden, Leicester Square, Camden Lock Market, Downing Street, Big Ben en nog veel meer.
Ton moest zondag helaas al weer op tijd terug, dus hebben we in het begin van de middag weer afscheid genomen van familie Heidema en elkaar. Ieder weer zijn eigen weg gegaan: Ton richting het vliegveld en ik weer terug naar huis met de trein.
Ik heb inmiddels mijn rooster tot aan 10 januari en weer een aantal leuke bezoekjes in het vooruitzicht.
Allereerst over 2 weken als een vriendin met haar dochter naar Londen komt en ik hun op zondag ga zien. Dan 3 weken later is het kerst en komen Ton en de kinderen hier naar toe. Daarna kom ik een week naar huis voor Oud en Nieuw.
En ook in het nieuwe jaar staan er al weer een paar bezoekjes over en weer gepland. Voor je het weet is het al eind maart.

Afgelopen week is er niet veel spannends gebeurd. Veel gewerkt. De nodige ergernissen gehad omdat er op het werk toch een aantal dingen gebeuren waarvan ik weet dat ze voorkomen kunnen worden maar dat dit hier niet mogelijk is omdat men zo vast zit aan protocollen en regels. Maar ik ben al wel een paar keer gevraagd om langer te blijven, dus ik denk dat ze toch wel blij met mij zijn. Met de patiënten heb ik inmiddels ook leuke contacten. Je merkt dat ze je meer gaan leren kennen en ze willen ook graag weten hoe het er dan in Nederland aan toe gaat. En dan krijg je ook wel grappige, soms ietwat genante woordspelingen.
Zo wilde een patiënt weten wat Nederland betekent. Why is it called “the Netherlands”. Geprobeerd uit te leggen dat het een laag gelegen land is, beneden de zeespiegel. Een andere patiënt, die ik voor het gemak Onslow noem (naar het personage uit Keeping Up Appearances, dan heb je er ook een beeld bij), wilde toen weten hoe het dan kwam dat we niet onder water lopen. Ik vertelde over de dijken. In het Engels zijn dat “dykes”. Onslow lag helemaal dubbel. Ik snapte het aanvankelijk niet, want ik wist zeker dat de vertaling goed was, maar Onslow helderde het al snel op. Een andere vertaling van “dyke” is namelijk “pot” ofwel in gewoon Nederlands “lesbienne”.

Vanmiddag weer even naar het centrum geweest. Alles staat al volop in het teken van Kerst. In Nederland is de Sint net binnen gehaald, hier is de Kerstman al volop aanwezig. De kinderen hier geloven net zo heilig in de Kerstman als de kinderen in Nederland in Sinterklaas.
Vandaag is er zowaar een kudde rendieren in het winkelcentrum neergestreken. Zie foto’s. En met gezellige kerstmuziek kom je dan wel helemaal in de sfeer. Door de verhalen via de Whatsapp krijg je wel wat mee van het sinterklaas-gebeuren, maar ik mis het nog niet.
Hier doen ze overigens ook aan zoiets als een surprise avond. Het heet Secret Santa. Op het werk heb ik me daar voor opgegeven. Eergisteren heb ik een naam getrokken voor wie ik een cadeautje mag kopen. Dat cadeautje wordt dan anoniem aan diegene gegeven en de bedoeling is dat diegene dan ook niet te weten komt van wie het afkomstig is.

Ik ga me weer langzaam voorbereiden op mijn volgende werkweek. Nu maar 1 dag vrij geweest, maar aan het eind van de week heb ik weer wat meer vrije dagen. Ik denk dat ik de kerst maar eens in huis ga halen. Heb er wel zin in.
Op naar week 9.