formulieren en vertraging

Na mijn telefonisch contact met de Flexibank dacht ik dat het allemaal eindelijk geregeld was. Omdat ik een opzegtermijn heb, heb ik vorige week mijn ontslagbrief verstuurd naar de kliniek en naar de Flexibank. Kreeg ik als antwoord terug dat ik helemaal nog niet in actieve dienst was. Nou dacht ik toch echt na het telefoongesprek van vorige week dat alles geregeld en rond was. Bleek dat ik een formulier vergeten was in te vullen. Hierop had ik in moeten vullen of ik onlangs nog een Basic Life Support training had gedaan en een training Manual Handling (hoe verplaats en til je mensen en goederen op een verantwoorde manier). Nou had ik vlak voor ik naar Engeland ben vertrokken nog mijn jaarlijkse AED en reanimatie training gedaan in het ziekenhuis in Den Bosch. Dat werd door de Flexibank geaccepteerd. Maar die training Manual Handling moest ik nog wel doen. Ik had eigenlijk verwacht dat ik dan, net als bij de training brandpreventie, nu ook een inlogcode zou krijgen voor de verplichte training Manual Handling. Maar nee, deze verplichte training moest ik zelf zien te regelen. Ik ben op internet gaan zoeken en daar werden verschillende trainingen aangeboden. De prijzen variëerden van 12 tot 25 pond. Het certificaat dat ik dan zou krijgen was een jaar geldig. Ik vond er 1 voor een redelijke prijs. Met een half uur had ik de informatie doorgenomen, de toets gemaakt en het certificaat behaald. Dat certificaat heb ik samen met het formulier voor de Basic Life Support opgestuurd naar de Flexibank. Gelukkig werd het goedgekeurd en ik ben dan nu echt officieel actief in dienst, bijna een maand later.
Met mijn ontslagbrief, had ik ook de vraag gestuurd of Fresenius in mijn verblijfskosten wilde tegemoetkomen. Bij al die formulieren die ik toegestuurd had gekregen, was ook een mail met daarin informatie voor startende werknemers waaronder vergoedingen die je kon aanvragen. Daarin stond ook dat je in bepaalde gevallen voor verblijfskostenvergoeding in aanmerking kon komen. Tja, niet geschoten is altijd mis. Mijn collega flexwerker in Basingstoke krijgt elke keer als hij moet werken zijn hotelovernachtingen vergoed. Ik vond het dus eigenlijk een hele legitieme vraag, maar bij de Flexibank vonden ze dat ze me al meer dan voldoende tegemoet waren gekomen. Blijkbaar worden mijn eerste 2 weken als induction shift vergoed. Een induction shift is te vergelijken met een inwerkperiode. Die heb ik deze keer helemaal niet gehad, want ik ben vanaf de eerste dag meteen vol ingezet. Ik had echter begrepen dat de zaterdag waarop ik al die documenten heb doorgenomen als induction shift betaald zou krijgen, maar ik krijg nu die eerste twee weken helemaal als induction shift betaald. Dat is wel fijn. Voor een induction shift rekenen ze namelijk bijna het dubbele uurtarief.

Uit het telefonisch contact met de flexibank had ik ook begrepen dat mijn timesheets geaccepteerd waren en dat ik deze maand al uitbetaald zou worden. Maar op de 25e stond er nog niets op mijn bankrekening bijgeschreven. Van mijn collega flexwerker had ik al gehoord dat je goed in de gaten moet houden of ze inderdaad betalen en of ze ook al je uren betalen. Dus toen ik dus nog niets ontvangen had, heb ik een mailtje gestuurd met de vraag of ze me wellicht vergeten waren. Het antwoord luidde dat ze me niet vergeten waren, maar dat ik had mijn timesheets niet op tijd ingestuurd en ik zou dus pas volgende maand mijn salaris krijgen. De timesheets had ik echter wel op tijd verstuurd, maar ze werden toen niet geaccepteerd omdat ze niet op de hoogte waren dat ik al begonnen was op de unit. Ik krijg mijn eerste maand dus pas uitbetaald tegen de tijd dat ik weer naar huis ga. Wordt het deze maand nog even zuinig aan doen.

Gelukkig heb ik afgelopen weekend even alles opzij kunnen zetten. Ton was vrijdag overgekomen en we hebben het weekend in Londen doorgebracht (waar anders). We hadden weer een kamer geboekt in de Premier Inn Hub op Brick Lane (Shoreditch). Dit hotel ligt op loopafstand van Liverpool Street Station en bevalt ons erg goed. Het is een nieuw concept van Premier Inn en de prijs van de kamers is prima. Bovendien is Shoreditch een heel interessante wijk.

Vrijdagavond zijn we naar de bioscoop geweest op Leicester Square. Daar hebben we de film over Queen en Freddy Mercury gezien, Bohemian Rhapsody. Deze film is een aanrader, zeker als je een liefhebber bent van de muziek van Queen. De personages zijn erg goed gecast en het verhaal wordt op een mooie manier verteld. Met authentieke beelden van de concerten. De film is nergens vervelend of langdradig, maar blijft van begin tot eind boeien.

Zaterdagochtend hebben we bij ons favoriete pubje The Minories ontbeten. Daarna zijn we naar het Albert & Victoria Museum gegaan. Daar was een tentoonstelling over Videogames. Heel interessant om te zien hoe videogames tot stand komen en wat er allemaal bij komt kijken.
Voor de zaterdagmiddag had Ton kaartjes geregeld voor een High Tea bij de Royal Albert Hall. Een zangeres en een pianiste zorgden voor een muzikale omlijsting. De sandwiches, scones en zoete lekkernijen waren heerlijk en meer dan voldoende. We hebben die avond dan ook pas laat nog iets gegeten bij Zizzi, een Italiaans restaurant vlakbij St. Paul’s Cathedral.

Zondag hebben we alleen wat door de stad gewandeld en in het winkelcentrum Westfield in Stratford rondgestruind. Op Trafalgar Square was nog een Indisch evenement aan de gang waar we ook nog even hebben rondgekeken. Ton moest met de trein van 16.00 uur weer richting vliegveld en ik met de trein weer richting Basingstoke. Er werden echter spoorwegwerkzaamheden uitgevoerd en er bleken dus geen treinen naar Basingstoke te rijden. Bij de informatiebalie kreeg ik het advies om met de trein naar Guildford te reizen. Daar waren bussen ingezet om de reizigers verder naar Basingstoke te brengen. Ik was uiteindelijk iets later thuis dan ik had gepland.

Maar dat bleek peanuts in vergelijking met de terugreis van Ton. Ook hij had problemen met zijn vlucht. Het vliegtuig was er pas laat, daarna duurde het nog een eeuwigheid voor het vertrok. Vervolgens bleek dat ze te laat waren om nog op Eindhoven te landen. Omdat het allemaal zo lang duurde heeft Ton zijn telefoon onderweg aangezet en toen zag hij dat ze richting Düsseldorf vlogen. Naderhand kwamen ze er pas achter dat ze dus niet meer op Eindhoven mochten landen en dat ze naar een ander vliegveld uit moesten wijken. Keulen was de eerste optie, maar die had dit al vaker van Ryanair meegemaakt en het vliegtuig kreeg geen toestemming om te landen. Toen is het doorgevlogen naar Münster-Osnabrück, waar het wel mocht landen. Het was inmiddels al tegen 12 uur ’s nachts. Om half 1 zouden er bussen komen die de passagiers terug naar Eindhoven zouden brengen. Ton kon samen met nog een paar anderen met een taxi meerijden die ook geregeld was. Een aantal uren en een dure taxirit (die ze gelukkig niet zelf hoefden te betalen) later kwam hij dan toch eindelijk in Eindhoven aan. Onze Teun zou hem van het vliegveld halen, dus ook voor hem was het een gebroken nacht. Ton was uiteindelijk tegen 4.00 uur thuis.

Ik ben inmiddels aan mijn vijfde week begonnen. Deze week heb ik vier diensten en volgende week nog drie. Dan ga ik een lang weekend naar huis voor de verjaardag van Lieve en het 11/11 feest. Daarna is het nog tweeënhalve week voor ik definitief weer naar huis kom.