Niet helemaal zoals gepland!

Een onvergetelijk weekend, een weekend om nooit te vergeten of een weekend dat we maar beter kunnen vergeten?

Afgelopen weekend hebben Lieve en haar vriend Rob een bezoek aan mij gebracht. We hadden afgesproken dat ik naar Londen zou komen en dat we elkaar zouden treffen op Victoria Station. Hun bagage zouden we daar zolang in een kluisje zetten. We zouden dan die dag in Londen doorbrengen en daarna met de bus naar mijn appartement gaan.

Nu wij inmiddels al diverse keren Londen hebben bezocht, is het de sport geworden om steeds weer iets anders van Londen te zien. En ook deze keer is dat weer gelukt! We hebben de Nederlandse Ambassade bezocht. Uit vrije wil? Nee, zeker niet. Noodgedwongen? Echt wel! Hoe dat zo? Nou dat zal ik je vertellen.

Vrijdag waren we zoals gezegd de stad ingegaan. Rob was nog nooit in Londen geweest en dus zijn we weer langs de belangrijkste toeristische plekjes gereisd. Onderweg hier en daar iets lekkers gedronken en gegeten.
We hadden om 21.30 uur de bus naar Basingstoke geboekt, dus zijn we op tijd naar ons pubje bij Tower Hill Station gegaan. Bij The Minories kun je voor weinig geld lekker eten en het zit er gezellig. Vervolgens zijn we doorgereisd naar Victoria Coach Station om daar op de bus te wachten. We waren erg vroeg, dus om de tijd te doden zijn we bij Starbucks nog een bakkie koffie gaan drinken. Toen we daar weg wilden gaan kwam Rob tot de ontdekking dat zijn portemonnee niet meer in zijn jas zat! Hierin zaten zijn bankpas en zijn identiteitskaart. Zijn portemonnee had hij al expres in de binnenzak van zijn jas gestopt zodat ze die niet uit zijn broekzak konden rollen. Daarmee konden we eigenlijk al wel uitsluiten dat hij gerold was. Maar waar kon hij hem dan verloren hebben? We zijn al onze stappen van die dag nagegaan en we kwamen tot de conclusie dat hij zijn portemonnee alleen bij The Minories kon hebben verloren. Dat was de enige locatie waar hij zijn jas had uitgedaan en waar zijn portemonnee uit zijn jas kon zijn gevallen.

Een telefoontje naar The Minories leverde niets op. Het personeel had het te druk om op dat moment te gaan zoeken en er was nog niets bij de kassa afgegeven. Omdat we nog voldoende tijd hadden voor de bus zou vertrekken zijn we in allerijl terug gegaan naar The Minories om zelf te gaan zoeken. Dat was helaas ook zonder succes. Tja en wat dan?
We hebben toen toch maar eerst de bus naar huis genomen. Daar aangekomen heb ik contact opgenomen met de Nederlandse Ambassade. Die zijn 24 uur per dag telefonisch bereikbaar en ik werd vriendelijk te woord gestaan door een mevrouw. Zij vertelde me dat de ambassade in het weekend niet geopend was en dat maandagochtend pas de eerste mogelijkheid was voor het aanvragen van een vervangend reisdocument. Verder adviseerde ze ons aangifte te doen bij de politie van de vermissing.

Probleem was echter dat Lieve en Rob zondagavond weer naar huis zouden vliegen, maar zonder geldige identiteitspapieren zou dat voor Rob onmogelijk zijn. We besloten daarom dat Lieve in ieder geval naar huis zou gaan en dat we voor Rob de vlucht zouden proberen om te boeken.
Dat omboeken was eigenlijk zo geregeld. De mevrouw van de ambassade had gezegd dat het vervangend reisdocument maandag zeker geregeld zou worden en dat hij maandag naar huis kon. De vlucht omboeken naar de maandagochtend of maandagmiddag viel qua prijs nog mee, maar de avondvlucht was een stuk duurder. En omdat we niet precies wisten hoelang het maandag zou duren voor het reisdocument geregeld zou zijn, hebben we een vlucht op dinsdagmiddag geboekt. Het betekende voor Rob echter wel dat hij nog 2 dagen met zijn schoonmoeder opgescheept zat en dat hij dinsdagmorgen voor dag en dauw moest vertrekken om de bus naar Stansted te halen. Maar dat was de beste oplossing.

Zaterdagochtend zijn we eerst naar het politiebureau van Basingstoke gegaan. De agent van dienst maakte wel een aantekening van de verloren ID kaart maar kon geen proces verbaal maken. Daarvoor moesten we bij de Metropolitan Police zijn, het politiekorps van Londen. Maar we hoefden er niet voor naar Londen, we konden ze ook bellen. Dat hebben we gedaan, maar zij vertelden ons dat zij geen proces verbaal meer maakten van verloren spullen. Ze hebben nog wel voor ons geïnformeerd of er toevallig een portemonnee was afgegeven, maar helaas. Gelukkig hadden we het bankpasje al laten blokkeren.
Om het leed een beetje te verzachten en onze gedachten wat af te leiden zijn we zaterdagavond ergens lekker gaan eten. Maar het had ons meer energie gekost dan we gedacht hadden en we zijn die avond dus maar vroeg gaan slapen.

Zondag zijn Rob en ik met Lieve naar Londen gereisd. Ze moest daar 3 uur wachten voor ze over kon stappen op de bus naar Stansted en ze vond het niet zo gezellig om in haar eentje door de stad te struinen. We zijn nog even naar Harrods gegaan om daar wat rond te kijken en toen was het voor Lieve al weer tijd om naar het vliegveld te gaan. Het was een wat verdrietig afscheid, want Rob moest achterblijven, anders waren ze gezellig met zijn tweetjes teruggegaan.

Maandag was ik door toeval vrij. Een collega had vorige week gevraagd of ik de maandag voor de dinsdag wilde ruilen omdat zij dinsdag vrij wilde zijn. En dat kwam nu erg goed uit. Een geluk bij een ongeluk?
Rob en ik zijn die morgen al vroeg naar Londen vertrokken en we stonden net na openingstijd in de wachtrij voor het loket van de Nederlandse Ambassade. Van tevoren uitgevogeld waar we precies moesten zijn. Het ligt aan de rand van Kensington Gardens en Hyde Park, vlakbij de Royal Albert Hall.
Bij het loket kreeg Rob een aantal formulieren om in te vullen. Zaterdag had hij al pasfoto’s laten maken en zijn moeder had een foto doorgestuurd van zijn rijbewijs dat hij thuis had gelaten.

Na alles ingevuld te hebben, moesten we even wachten in een wachtruimte tot we naar een ander loket geroepen werden. Daar werden we door een vriendelijke mevrouw geholpen. Er werd ons geadviseerd om altijd een kopie van je paspoort of een ander identiteitsbewijs bij te hebben voor dit soort omstandigheden. Omdat Rob toch een foto kon laten zien van zijn rijbewijs kon het vervangend reisdocument nu vrij snel gemaakt worden.
Het vervangend reisdocument wordt een Laissez Passer genoemd. Het is maar voor een korte tijd geldig maar je kunt er in ieder geval mee terugreizen naar Nederland. Daar moet je dan bij je gemeente een nieuw paspoort of identiteitskaart aanvragen.
Tegen de middag was de Laissez Passer klaar en konden we Rob inchecken voor zijn vlucht terug naar Nederland.

Ik had wel met Lieve en Rob te doen. Ze hadden afgelopen weekend precies een half jaar verkering en wilden dat met een weekendje Londen vieren. Het weekend is echter niet bepaald verlopen zoals ze het in gedachten hadden.
Rob zijn terugreis is gelukkig voorspoedig verlopen. Ik hoop dat ze in Nederland samen nog iets leuks kunnen gaan doen.
Lieve en Rob, ik vond het leuk dat jullie er waren en ik hoop dat jullie het toch een beetje naar jullie zin hebben gehad, ondanks de vervelende omstandigheden. We zijn in ieder geval weer een ervaring rijker en we hebben weer een ander stukje Londen gezien. Nou ja, Rob en ik dan.